گل مخصوص مادر متولد هر ماه

مادران متولد فروردین :
مادران متولد این ماه شجاع، پر حرارت، خونگرم و کنجکاو هستند و هیچ وقت انرژی درونیشان فروکش نمی کند ؛ گل های تیغ دار مثل رز یا لاله قرمز برای مادران فروردین مناسب هستند.
فروردین ماهی ها احساسات خود را راحت نشان می دهند و مطمئن باشید چشم های او به محض دیدن گل های زیبای شما از خوشحالی برق خواهد زد.

مادران متولد اردیبهشت :
مادران متولد اردیبهشت به اجسام زیبا و آرامش بخش علاقمند هستند ؛ این خانم ها اغلب سرسخت و گاهی حتی یکدنده هستند ولی در عین حال قلبی نرم و مهربان دارند.
گل نیلوفر بدلیل ظاهر زیبا و بوی مطبوعی که دارد احساسات رومانتیک انسان را بر می انگیزد و در نتیجه گزینه بسیار خوبی برای این یک مادر اردیبهشتی است.

مادران متولد خرداد :
مادران متولد خرداد دوست دارند به فرزندانشان راه و رسم زندگی را بیاموزند و به آنها یاد بدهند از آنچه که دارند لذت ببرند ؛ آنها شخصیتی شاد و پرتکاپو دارند و از قدرت تخیل زیادی برخوردارند.
گل های آفتابگردانی که در گلدانی رنگارنگ و زیبا قرار داده شده اند با شخصیت خلاق این خانم ها هماهنگ است ؛ همین طور رزهای صورتی ، نارنجی ، زرد و سفید در کنار هم گزینه ای مناسب هستند.

مادران متولد تیر :
خانواده اولویت اول این خانم های حساس و مهربان است ؛ مادران متولد تیرماه بسیار دلسوز و خوش قلب هستند و از دیدن گل هایی مثل زنبق سفید خوشحال می شوند.
گل ها به او نشان می دهند که چقدر قدردان زحمات و روح بزرگ او هستید ؛ می توانید از گل های سوسن هم به عنوان نماد احترام استفاده کنید تا بداند چقدر شخصیتش را دوست دارید.

مادران متولد مرداد :
مادران متولد مرداد جذاب ، با اعتماد به نفس ، منظم و سخاوتمند هستند و همه اطرافیان از قدرت و جسارت آنها تعجب میکنند و از خود میپرسند چگونه ممکن است که شخصی در مدتی کوتاه به چنین موفقیت هایی در کار و زندگی شخصی اش دست پیدا کند.
گلی را انتخاب کنید که نمایانگر سخاوت و شخصیت بزرگ او باشد ، همه گل های زیبا او را خوشحال میکند به شرط اینکه به شکل یک دسته گل شیک تزئین شده و برازنده شخصی چون او باشد.

مادران متولد شهریور :
این خانم ها مادرانی منظم و وظیفه شناس هستند ؛ آنها به فرزندانشان یاد می دهند که چگونه در کارهای خود دقیق باشند و بهترین کیفیت را ارائه دهند.
مادران متولد شهریور افرادی ایده آل گرا هستند که همیشه در کنار فرزندانشان هستند و به آنها کمک می کنند ؛ گل مروارید یا آفتابگردان هدیه ای مناسب برای آنها است.

مادران متولد مهر :
این مادرها همیشه بچه هایشان را لوس می کنند ، آنها احساساتی، مهربان ، با هوش و دوست داشتنی هستند.
بامبو بهترین گلی هست که می توانید برای این مادران هدیه بیاورید ؛ از آن جایی که آنها تحت تاثیر سیاره ونوس هستند مجموعه ای از گل های لاله هم خوشحالشان خواهد کرد.

مادران متولد آبان :
این مادران بهترین دوست ، معلم و محافظ فرزنداشان هستند ؛ این زنان با اراده همیشه به فرزنداشان در راه رسیدن به اهداف بزرگ کمک می کنند.
خیلی از آنها در زندگی بچه هایشان نقش رهبر را به عهده دارند ؛ گل هایی گه گلبرگ های قرمز دارند ، گل های سفید و گل های بزرگ آنها را خوشحال تر خواهد کرد.

مادران متولد آذر :
این خانم ها روشنفکر هستند و ذهنی باز و روحی مستقل دارند ؛ همیشه محیط خانه را شاد و پرانرژی می کنند و دوست دارند فرزندانشان را به سفر و گردش ببرند.
برای آنها گل میخک ببرید چون این گل ها نشان دهنده عشق و علاقه هستند ؛ میخک ها در رنگ های مختلف وجود دارند ، رنگی را انتخاب کنید که برای مادرتان جذاب تر است.

مادران متولد دی :
این مادران ظریف و حساس هستند و وظیفه مادری خود را کاملاً جدی می گیرند و آن را جزو اولین اولویت های زندگی خود قرار می دهند.
از ذهن خلاق و طنز بالایی برخوردارند و سعی می کنند شادی و نشاط را در محیط خانه حاکم کنند ؛ گل های ارکیده به دلیل زیبایی خاص و دوامی که دارند هدیه مناسبی برای مادران متولد دی ماه هستند.

مادران متولد بهمن :
این خانم ها مهربان و در عین حال منظم و مرتب هستند و مسائل و مشکلات را به راحتی با فرزاندشان مطرح می کنند ؛ آنها در برقراری ارتباط با دیگران موفق هستند و هنگام بحث و جدل احساساتی نمیشوند.
مادران متولد بهمن می توانند دوستی وفادار و همیشگی باشند ؛ گل های بنفشه نماد وفاداری هستند و آنها را بی نهایت خوشحال می کنند ، همین طورگلِ رز یا گل فراموشم نکن میتواند هدیه خوبی برای آنها باشد.

مادران متولد اسفند :
داشتن مادر متولد اسفند یعنی آزادی فکر و بیان در محیط خانه ؛ او به رویاهای شما گوش میدهد و به شما اطمینان می دهد که آرزوهایتان به حقیقت خواهد پیوست.
دسته گل های بزرگ او را چندان خوشحال نمی کند و در عوض ترجیح می دهد یک شاخه گل زیبا هدیه بگیرد ؛ غنچه رز سفید یا زنبق زرد او را بی نهایت خوشحال خواهد کرد.

انعطاف پذیر باشیم

دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر میدهند...
اما دوتکه سنگ هیچگاه با هم یکی نمی شوند!
پس هر چه سخت تر و قالبی تر باشیم،
فهم دیگران برایمان مشکل تر، و در نتیجه
امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد...
آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ،
به مراتب سر سخت تر، و در رسیدن به هدف خود
لجوجتر و مصمم تر است.
سنگ، پشت اولین مانع جدی می ایستد.
اما آب... راه خود را به سمت دریا می یابد.
در زندگی، معنای واقعی
سرسختی، استواری و مصمم بودن را،
در دل نرمی و گذشت باید جستجو کرد.
گاهی لازم است کوتاه بیایی...
گاهی نمیتوان بخشید و گذشت...اما می توان چشمان را بست
و عبور کرد
گاهی مجبور می شوی نادیده بگیری...
گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوزی که نبینی....
ولی با آگاهی و شناخت
و آنگاه بخشیدن را خواهی آموخت

زبان سرخ سر سبز را می دهد بر باد !

احتیاط در سخن گفتن و پرهیز از گفتن حرفها نیشدار و خطرناک که ممکن است به قیمت جان تمام شود .
آورده اند که ...
شبی دزدی استادانه به هر طرف می تاخت . در اثنای راه گذر او بر کارگاه دیبا بافی افتاد که جامه لطیف و زیبا می بافت و انواع تکلیف در آن به کار می برد و اصناف نقشهای بدیع و صورت های دلفریب در آن پدید آورده و نزدیک آمده بود که آن جامه را تمام کند و از کارگاه بر گیرد . دزد با خود گفت : وضع موجود را از دست نباید داد و یافته ها را رها کرد ، صواب آن است که ساعتی این جا مقام کنم چندان که مرد دیبا باف ، این جامه از کار فرو گیرد بخشبد .

من فرصت به غنیمت دارم و جامه را از وی ببرم . پس به حیلتی که توانست در اندرون کارگاه او آمد و در گوشه ای مخفی نشست و استاد دیبا باف ، هر تاری که در پیوستی . گفت : ای زبان به تو پناه می برم و از تو یاری می طلبم که دست از من بداری و سر مرا در تن نگاه داری . مرد وقتی دیبا را تمام کرد و از کارگاه آن را پائین آورد ، آن را نیکو پیچید و از آن پرداخته شد .

طلیعه صادق دزد از خانه بیرون آمد به سرکوی منتظر نشست ، چندان که مرد از عبادت خود دست کشید ، جامه برداشت و عزم سرای وزیر کرد ببیند او چه گوهری را ظاهر خواهد کرد چون به سرای وزیر رفت و وزیر به بارگاه آمد و در صفه بار نشست و پرده برداشتند ، استاد دیبا باف پیش تخت رفت و جامه عرضه داشت ، چندان که جامه را باز کردند و حسن صنعت و لطف آن را دیدند ، حیران شدند و بر تناسب آن صورت غریب و تناوب آن نقوش بدیع ، تحسین ها کردند .

پس رای از او سئوال کرد که : این جامه ، سخت خوب پرداخته ای ، اکنون بگو که این جامه را به چه کار آید ؟
آن مرد گفت : بفرمای تا این جامه را در خانه نگهدارند تا روزی که تو را وفات رسد . این جامه را به صندوق تو اندازند . وزیر از این سخن برنجید و فرمود تا آن جامه را بسوزانند و آن مرد را به زندان ببرند و زبان او را حلقومش بیرون کشند .

مرد دزد آن جا ایستاده بود و آن حال را می دید ، چون حکم وزیر را شنید ، خندید . وزیر ، نظر برخنده او افتاد . او را در پیش خود خواند و از سبب خنده او پرسید مرد گفت : اگر مرا به گناه نکرده عقوبت نفرمایی و به مجرد قصد عزم ، بر ارتکاب جنایت مواخذه نکنی ، صورت حال ان مرد را بگویم . وزیر او را ایمن گردانید . مرد دزد حال مناجات او را باز گفت ، وزیر چون آن حکایت را شنید ، گفت : بیچاره تقصیر نکرده است ، اما شفاعت او به نزدیک زبان مقبول نیفتاده است . پس رقم عفو بر جریمهٔ او کشید و او را بفرموده تا قفل سکوت بر دهن نهد . چه کسی که بر زبان خود اعتماد ندارد ، او را هیچ پیرایه به از خاموشی نیست.

دیوانه ی باران زده

سهراب تو گفتی:

"چشم ها را باید شست"

شستم ٬ ولی....

گفتی:

"جور دیگر باید دید"

دیدم ٬ ولی....

گفتی:

"زیر باران باید رفت"

رفتم ٬ ولی....

او نه چشم خیس و شسته ام ونه نگاه دیگرم ٬ هیچ کدام را ندید ٬فقط در زیر باران با طعنه خندید و گفت:

"دیوانه ی باران زده...!!

زندگی

زندگی مثل پیانو است ، دکمه های سیاه برای غم ها و دکمه های سفید برای شادی ها .

اما زمانی میتوان آهنگ زیبایی نواخت که دکمه های سفید و سیاه را با هم فشار دهی.

کم آورده ام

رد پاهایم را پاک می کنم به کسی نگویید من روزی در این دنیا بودم.

خدایا می شود استعـــــفا دهم؟! کم آورده ام ...

معنای سکوت

اگر دلت گرفت سکوت کن!!!

این روز ها کسی معنای دلتنگی

را نمیداند.

به یاد داشته باش

کاش یادت نرود

روی آن نقطه پررنگ بزرگ بین ناباوری آدمها


یک نفر میخواهد

با تو باشد تنها نکند کنج هیاهو بروم از یادت... .

عشق را باور ندارم

به عشق اعتقادی ندارم

همش یجور بازی با احساساته

به نظر من

عشق مال کتاب قصه هاست

توی این دور و زمون تا وقتی کسی بهت نیاز داره باهات حرف میزنه

کارش که تموم شد

با یکی دیگه حرف میزنه!

هنوز انسانیم

کاش می شد که کسی می آمد
باور تیره ی ما را می شکست و به ما می فهماند
دل ما منزل تاریکی نیست
اخم بر چهره بسی نازیباست!
بهترین واژه همان لبخند است
که ز لب های همه دور شده
کاش می شد که به انگشت نخی می بستیم
تا فراموش نشود
که هنوز انسانیم!!