هنوز انسانیم

کاش می شد که کسی می آمد
باور تیره ی ما را می شکست و به ما می فهماند
دل ما منزل تاریکی نیست
اخم بر چهره بسی نازیباست!
بهترین واژه همان لبخند است
که ز لب های همه دور شده
کاش می شد که به انگشت نخی می بستیم
تا فراموش نشود
که هنوز انسانیم!!