گاهی وقتها دلمان می خواهد بگوییم:
من رفتم،باهات قهرم،دیگه تموم،دیگه دوستت ندارم...!
وچقدر دلمان می خواهد بشنویم:
کجا بچه لوس؟غلط میکنی که میری؟مگه دست خودته؟
رفتن به این راحتی نیست...!
اما نمی دانم چه حکمتیست که آدمی،همیشه این جور وقتها می شنود:
به جهنم... .