نــــسیــــم بـــهــار
اینجا زمین است حوا بودن تاوان سنگینی دارد
نــــسیــــم بـــهــار
اینجا زمین است حوا بودن تاوان سنگینی داردبهانه
رفتنـــ بهــانه نمیـــ خواهــد ؛
بهـانهــ های مانـدنـــ که تمـامـــ شــود
کــافـیستــ ــ ـ
غمگین
فرو می‌ریزم
مثل اشک
نه مثل دیوار شهر
که هر کس چیزی بر آن
به یادگار نوشته است.
"عباس معروفی"
چگونه
دلتنگیهایم قدم بزنم
در این خیابان
که پر از چراغ و چشمک ماشینهاست
در حالیکه
مسیر من با هیچ کس یکی نیست... .
سکوت فریاد
دلباخته سفربودولی همسفرنداشت
کسی که زخم داشت اما ننالید
گریه کرداما اشک نریخت
حکایت کسیست که پرازفریادبودولی سکوت کرد... .
بعضی وقتا
دَستآتو بذارے زیرٍ چونَت
چشم تو چشم خُدا بشے
زُل بزنے و بهش بگے
"کہ چـــــــــے مَثــــــــــــــــــــلا ؟
داستان من و تنهایی
نه او دلش می آید از من جدا شود
همیشه و همه جا با همیم . .
"من و تنهایی"
با درد دوریت چه کنم؟؟؟؟؟؟
با درد دوریت چه کنم ..!
نگاهت فریاد میزند در دلم.........!
نگاهم کن.......!
نگاه تو فقط نگاه نیست......!
نمیدانی در نگاهت چه میبینم........!
من با نگاهت دنیایی دارم.......!
باچشمانت.......!
با دستانت......!
با درد دوریت چه کنم........؟
درد......!
درد را از هر طرف بنویسم درد است......!
پس آرام باش.......!
با رفتنت من هم میروم......!
اجازه ی رفتنم فقط یک خداحافظی است.......!
من برای ملاقات خالقم آماده ام.......!
بودنت را میخواهم.......!
تو خود میدانی که چقدر نیاز به بودنت دارم.....!
نگو.....!
نگو که فکر کن کنارتم......!
از من نخواه......!
فکربودنت را با بودنت یکی ندان......!
فاصله......!
یک حرف ساده.......!
اما پر از فاصله........!
نگاه کن........!
بخند.....!
بخند که من با خنده ات زنده ام......!
من فقط.......!
سکـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــوت میکنم.............!