دلــــــــــــــــــم گــرفتـه

مـــا بـه هـــم نمـی رســیـم...!

امّــا . . .

بهــتـریــن غــریـبه ات مــی مـانــم

کـه تــو را هــمیشـه دوســـت خــواهــد داشــت . . .

دلــــــــــــــــــم گــرفتـه از ایــن شـهــــر

که آدمـهــایـش ،

هـمچــــون هــوایـش نـاپایـــدارنــد . . .

گـاه آنـقـــدر گـــرم کــه نـفـســت میــگیــرد

گاه چــنان ســـرد کـه بــدنــت مـیلـــرزد . . . !

مـــن و تــو ، "مــا" که نشــــدیــم هـیــچ ،

مــن نـیمــی از خــــودم را هــم باختـــم . . . !

هـنـــوز هــم مــرا بــه جـان “تـــــــــــــــــو” قــســم مى دهــند . . . !

مى بـیـنى؛

تنــــــــــــــــــــها مــن نیـستـم

که رفتنــــــــــــــت را بـاور نمـى کــنـم…!!!