خداوندا

تنهاییم از جنس زمین بود، سنگین و سیاه

رویایم اما از جنس آسمان بود، ساده و سبک

دستانم رو به سوی نیاز بود، نیازی جاودانه

دلم اما پاره پاره، جایگاهی شاعرانه

صدا نهفته درونم، گلو گرفته ز بغضم؛

زمان بی تاب و زمین حیران

هجوم واژه ی فریاد، در دلم بی جان

خدایا نگاهم کن

دعا کردم خداوندا صدایم کن

به آمینی نوازش کن تن و روح و روانم را

به آمـینی نـوازش دل و جـان و نـگاهم را