گاه می اندیشم
خبر مرگ مرا با تو چه کس می گوید؟
آن زمان که خبر مرگ مرا
از کسی می شنوی ، روی تو را
کاشکی می دیدم،
شانه بالا زدنت را،
_بی قید_
و تکان دادن دستت که،
_مهم نیست زیاد_
و تکان دادن سر را که،
_عجیب ! عاقبت مرد؟
_افسوس !
کاشکی می دیدم.
من به خود می گویم:
(( چه کسی باور کرد،جنگل جان مرا آتش عشق تو خاکستر کرد؟))