شاعر

از من مگُذر وقتی از دلم آگاه نیستی ...



از روبرویم به کنارم بیا، دنیا را از چشمان من ببین ...



جوابِ محبت و دلدادگی این نیست ...



برایم رجز نخوان ...من اهل جنگ نیستم ...



شــــاعرم ...



روح دارم ... احساس دارم ...



خیلی که بخواهم گرد و خاک کنم



چشمانم خیس می شود، دلم غزلِ غم می سُراید...



آنوقت بی حضور من و در پس دل به درد آمده ام



حال و روزت دیدنی که نه ...



ســـــــــرودنیست ....



دنیاست...



تو هم یک روز شـــــاعر میشوی ...