نــــسیــــم بـــهــار

نــــسیــــم بـــهــار

اینجا زمین است حوا بودن تاوان سنگینی دارد
نــــسیــــم بـــهــار

نــــسیــــم بـــهــار

اینجا زمین است حوا بودن تاوان سنگینی دارد

دلسوخته

دلی که آتش گرفت را





فقط





دیگر باید روی َ ش خاک ریخت ... .


تنهایی

نه از تنهایی می‌ترسم





نه از تنها ماندن





ترسم از





تنها بودن





در کنار دیگری است

چهارشنبه سوری مبارک

چنین گفت زرتشت:
” که سوزانید بدی را درآتش ، تا ز آتش برون آید نیکی”
پس تو نیز چنین کن

دنیای عجیب

دنیــــای عجیبـــی ستــــــــــ !

تــــو همـــه چیـــز مــن بـــاشــی

ولـــــی نبـــــاشــــی...!

امید

انسان پویا در سخت ترین شرایط رشد می کند... .

تو مال منی

رآهـ کــﮧ میــــروے عَقــَـبــــ مےـمــآنــَـم (!)

نـــَﮧ بــَراے ایــنــکــﮧ نــَפֿــوآهــَـم

بــآ تـــــو هــَـمـ قـــَـدَم بـآشــم...

مـے פֿــوآهــَم پــآ جـآےِ پــآهــآیــَـتــــ بـگــُـذآرَـم ...


مـے פֿــوآهــَـم مـُـرآقـبـَـتــــ بـآشــَـم

مـے פֿـوآهــَـم رَدِ پـآیـَـتـــ رآ هیــچ פֿــیـآبـآنـے در آغـوشــ نـڪِـشـَــد (!)

تـــــو فــَـقـَـط فــَـقـَـط بــَــراے مـَـنـــے ...

امید

خـــــــــدا گفت : او را به جهنم ببریـــــــــــد

برگشت و نگاهی به خـــــــدا کــرد

خــــــدا گفت : صبــــــــر کنید ؛ او را به بهشت ببریـــــــــــد

فرشتگان ســـــــــؤال کردند : چــــــــــــرا ؟

جــــواب آمـــــــــــد:

چــــــــون او هنوز به من امیدوار است

چشم به راه


عرق نشسته بر شیشـــــــه ها...

انگار پنجـــــره شرمنده است به جای تـــــو...

از بس چشم به راهت مانده ام...

گذشت زمان

میگذرد


تلخ میگذرد..! این روزها را می گویم...


که قرار است از تو... که همه وجودم بوده ای...


حالا برای دلم ... یک انسان معمولی بسازم...!

جنس زن

زن جنس عجیبی ست !

چشم هایش را که می بندی ،

دید دلش بیشتر میشود...

دلش را که میشکنی ،

باران لطافت از چشم هایش سرازیر...

انگار درست شده تا . . .

روی عشــــق را کــــــم کند...