خوش به حالم

پدر آرام، آهسته

وباعشقی که همواره درون چشمهاش جاریست

نگاهم میکند گاهی

و میگوید برایت بهترش رامیخرم فردا..

ومن شرمنده ی مهرش

فقط گیرم در آغوشش..

چراانقدر مهربانی؟

چرا خونت به جوش آمدولی حتی دریغ از اخم..

سکوتت، آرامشت،بوست

همه آبم میکند هردم..

وخداچقدردوسم دارد

که شمارا، فرشته را،پدرم را

سایه ی سرم کرده

خوش بحالم..بد بحالت..