خیالت راحت

قول داده اَم…


گاهـــی...


هَر اَز گاهـــی...


فانـــوس یادَت را...


میان ایـن کوچه ها بـی چراغ و بـی چلچلـه، روشَـن کنَم...


خیالـت راحـَــت! مَـن هَمان منـــَــم؛


هَنوز هَم دَر این شَبهای بـی خواب و بـی خاطـــِره...


میان این کوچـه های تاریک پَرسـه میزَنـَم...


اَما بـه هیچ سِتاره‌ی دیگـَری سَلام نَخواهــَـم کَرد…


خیالَت راحَت !