زن

یـک زن نـمی شـکنـد ؛

بـلکـه

هــزار تکـه می شـود وقتـی

در عمـق صبـوری ،

دروغ ِ مَـردی را بـه جـا رختـی تـظاهـر می آویـزد

و آنقـدر اتـو می کِشد ،

تـا شکـل راسـتی شـود ...

امّـا لبـاس بـد قـواره ،

همیـشـه به تـن زار میـزند

و معجـزه ی هیـچ خیـاطی هـم کـافی نیستـــ ... .