نــــسیــــم بـــهــار
اینجا زمین است حوا بودن تاوان سنگینی دارد
نــــسیــــم بـــهــار
اینجا زمین است حوا بودن تاوان سنگینی داردنترس
... .
هـِے پــــسر(!)
مـَـטּ زنــمـــ
امـــآ زخـمے کـﮧ بـﮧ בلـَمـــ گــذآشتے
خــیلے عمیقــ تـــر از پــُکــ هـــــآے مـرבآنـﮧ اے سـتــ
کــﮧ تو هـــرروز بـﮧ {سـیگـآرتــ} مے زنـے(! )
انتقام
اوטּْ ڪَــسـے ڪِـہ عــآشِـقِشے בِلـِتـُو مےشْڪَـنـِـــہ ومــیــذآر ِه مـــیر ِه
בُوُمــیـטּْ ڪَسے ڪِــہ مـیآے בوستـْـ בآشْتـِـہ بآشْے وَ اَزْتــَجْرُبــِـہ
قـَـبلےْ اِسْتِـفآבِه ڪُـنےْ בِلـِـتُو بَـבْ تَـر مےشْڪَنـِـہ وَ میذآر ِه مـــیر ِه؛
بـَـعـבِشْ בیگِــہ هیچ چـــیــز وآسـَـتــ مـُـہّــم نــیستـــ...
وَ اَزاوטּ بــِہ بَعـْـב میـــشْے اوُن آבَمےْ ڪِــہ هـیچْــوَقـْــتـــ نَبوُבے...!
בیگـِـہ בوُسِـتــ בآرَمــ بـَــرآتـْـ رَنــْـگے نـَـב آر ِه!
اَ گـِـہ یــِہ آدَمْـ خــُـوبــــ بــآ ـهآتـْـ בوُسـتـْــ بـــِشِــہ تُوבِلـِشُو مــیشْـڪَنےْ
ڪِــہ
اِنــتـِـقآمــْ؛ خـُوבِتُـو اَ زَشـْــ بــِگــیرےْ
اوُטּْ مـــیر ِه بـآیــِـڪےْ בیگـِـہ...
ایـטּْ طــُورےْ مـے شِــہ ڪِــہ בِلِ هَمـِـہ آבَمـْـ ـهــآ مــےشْڪَنـِـہ
ב رُسْتــ مـِثـِــ مَــטּ
اَلــآטּْ ایــنــطـُــورے اَمــ
בیـْگـِــہ اِحسآسَمُو
ڪُشْتـَمـ تــو خوבَمْ
من... .
چه کسی میگوید که من هیچ ندارم ...؟
من چیزهای با ارزشی دارم ...!
حنجره ای برای بغض ...
چشمانی برای گریه ...
لبهایی برای سکوت ...
دستهایی برای خالی ماندن...
پاهایی برای نرفتن ...
شبهایی بی ستاره ...
پنجره ای به سوی کوچه بن بست ...
و وجودی بی پاسخ
ببخش
دلـــم می لـــرزد هـــر گــاه صــدای جدیـدی سلام می کــند !
قــلبم می کـــوبد ؛
نفـــَسم تـــنگ می شود ،
دســـتانم بــه لـــرزه می افــتند !
مـــن دیگــر کـــشــش خداحـــافظــی نــدارم ....
ببــخشید کــه دیــگر جــواب سلامِ کســی را نمی دهـــم ... !!!
خدایا... .
وقتی تنهایی هایم را می بینی و تلخی ِ لحظه هایم را
اما همچنان آرام می مانی ....
سکوتت مرا دیوانه می کند...
خدایا خوابی؟
گاهی... .
گاهی باید نباشـــــی؛
کیه که ازت خبر می گیره کجایی؟؟
کیه که بهت میگه جات خالیه!
کیه که نگرانت میشه و میگه هرجا رسیدی یه خبر بهم بده!
